Współpraca międzyśrodowiskowa: artysta w szkole

Na przykładzie programu Centrum Edukacji Obywatelskiej „Sztuka zaangażowania” dowiesz się:

Jak stwarzać warunki do współpracy szkoła-artysta? Jak prowadzić działania twórcze z młodzieżą? Jak współpracować z artystą?

1. Olga Gronowska-Pszczoła (30 min)

nauczycielka języka polskiego i pedagożka resocjalizacyjna pracująca w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym nr 4 w Warszawie; liderka Szkoły Tolerancji w Centrum Edukacji Obywatelskiej. Wyróżniona w IX edycji Nagrody im. Ireny Sendlerowej za Naprawianie Świata. Wraz ze swoimi podopiecznymi realizuje projekty dotyczące kultury Żydów, historii getta warszawskiego, Miejsc Pamięci, wielokulturowości i antydyskryminacji.

Jak wygląda idealny proces współpracy pomiędzy artystą a szkołą?

Z perspektywy nauczycielki pracującej w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym opowiem o warunkach, jakie powinny zaistnieć, aby w szkole mógł być zrealizowany artystyczny projekt edukacyjny, polegający na ścisłej współpracy z artystą rezydentem. Pokażę możliwy przebieg działań, odwołując się do kilkumiesięcznej pracy z młodzieżą w ramach programu „Sztuka zaangażowania” w warszawskich MOW-ach i MOS-ach.

W prezentacji poruszę zagadnienia, które wydają się ważne z perspektywy pedagoga-praktyka:

  1. O czym powinniśmy pamiętać a o czym zapomnieć, przystępując do współpracy z artystą?
  2. Jaka rola przypada nauczycielowi współpracującemu z artystą rezydentem?
  3. czy projekt artystyczny może/powinien wychodzić poza sferę estetyczną? Może w „Sztuce zaangażowania” chodzi o coś więcej?
  4. Czy język sztuki współczesnej dobre narzędzie do rozmowy z młodzieżą o zagadnieniach społecznych?
     

2. Małgorzata Minchberg (30 min)

Artystka wizualna, edukatorka i animatorka kultury, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie upowszechniania kultury, Laureatka I Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej. Edukuje do sztuki i przez sztukę. Z pasją zajmuje się pielęgnowaniem postaw twórczych ludzi niezależnie od wieku, wykształcenia czy zdolności. W swoich działaniach zestawia różne dyscypliny sztuki, dziedziny nauki, środowiska i pokolenia.  Autorka i współautorka licznych projektów artystyczno-edukacyjnych, zrealizowanych przy współpracy z warszawskimi instytucjami  kultury.

Jak najlepiej przeprowadzić projekt artystyczno-edukacyjny dla młodzieży?

Na przykładzie projektu w MOS nr 8 w Radości w ramach programu „Sztuka zaangażowania” chciałabym opowiedzieć o procesualnej metodzie pracy twórczej wynikającej z obserwacji młodzieży. Przedstawię dobre praktyki interdyscyplinarnej edukacji przez sztukę, która jest odpowiedzią na nowe trendy w nauczaniu w Europie (idea STEAM, konektywizm). Proces edukacyjny i rozwojowy przebiega najskuteczniej w działaniach twórczych, gdy sztuka staje się czynnikiem łączącym różne dziedziny, aktywności i środowiska.

Poruszę następujące zagadnienia:

  1. Edukacja przez sztukę i twórczość.
  2. Proces edukacyjny, a nie efekty.
  3. Praca na wszystkich zmysłach.
  4. Działania długofalowe i podążające za uczestnikami, rozwojem wydarzeń, przy uwzględnianiu kontekstów sytuacyjnych.
  5. Współpraca z opiekunem grupy. Budowanie wydarzeń razem, aby odpowiadały potrzebom i poziomowi świadomości oraz umiejętności odbiorców.
  6. Wykorzystanie energii i zasobów grupy oraz swoich indywidualnych uzdolnień – autentyczność w działaniu.
  7. „Bycie tu i teraz” – świadome łączenie i korelacja treści, form i działań.
  8. Uwagi dla logistycznych wymogów instytucji.
  9. Synergia (wymiana).
  10. Szacunek do różnorodności, ludzi, ich poglądów i talentów
  11. Uwspólnianie celów artysty i podmiotów działań! (suwak)

 24 kwietnia 2018 o godz. 17:30-18:30